هر وقت به سخت بودن کارهایی که تو گاه انجام میدم و احساس حقارت شدیدی که بهم دست میده فکر میکنم و جرقه ی رها کردن کار تو ذهنم زده میشه یچیزی درونم میگه صبر کن . فکر میکنم به سه هفته ی اخیر که خوابم سر وقته صبح زود بیدار میشم نماز صبح دیگه قضا نمیشه اقای م.دال با نماز اول وقتم موافقت کرده با مرخصی گاه و بیگاهم بخاطر مامان موافقت میکنه فاصله ی محل کار با خونه خیلی کمه خیالم از بابت اینده م یکم راحت شده و دیگه مثل چند وقت قبل فکر و خیال منبع
درباره این سایت